Toet. Toet. Toeoeoeoet. Ferry maakt ons iets voor zeven wakker. We merken op dat het inpakken van de spullen steeds sneller gaat. Ewout rolt de matjes, Jolanda de slaapzakken. Met precisie bouwen we de rugzak van onder op, de zware spullen stapelen we aan de achterkant, de kleding aan de voorkant, de tent bovenop. Het kost ons een uur.

Na een kort bezoek aan de bakker voor croissants en een stempel (Tampon, weten we nu), vertrekken we in de richting van Wissant, de place to be vanavond!

Het blijkt een simpele route immer geradeaus, tout droit zo je wilt. Gewoon rechtdoor via het strand, dat strand hebben we overigens zelf bedacht. Aan onze rechterzijde de zee, met in de verte het land waar we vandaan komen (dat klinkt goed), links worden we overschaduwd door enorme rotspartijen en met mos begroeide kliffen. Het landschap is mooi, alleen na twintig kilometer eentonig.

Tot onze teleurstelling is er geen camping in Wissant. Sneller dan gedacht wordt dit onze eerste elitaire pelgrimnacht in een van de hotels waar deze badplaats vol mee zit.

Wanneer wij komende week Nord Pas de Calais verder verkennen, verwachten we slecht bereik. De volgende update kan dus even duren. Bedankt voor alle reacties, heel leuk om te lezen!

Jolanda en Ewout.

PS: onze lichamen voelen goed, het weer is geweldig, telefoonbereik matig, verder veel Fransen.