In ons korte leven als pelgrim hebben we geleerd dat je altijd eten voor een etmaal bij je moet dragen, en ervoor zorgt dat je dit bij iedere supermarkt bijvult. Je weet immers nooit of het de laatste supermarkt is die je tegenkomt. Dankzij dit zelfbedachte “proviand principe” starten we later.
Jolanda heeft het zwaar vandaag, haar spieren reageren sloom en vermoeid op iedere opdracht. Gedurende de etappe gaat het soepeler en herpakken we – door veel eten, veel rusten – ons ritme.

In Corbeny blijken ze gek op tabakshops. We zoeken diegene waar aangrenzend een klein hotel huisvest. Eenmaal gevonden blijken ze ook een – Special Price – pelgrimskamer te hebben.