We lopen van de ene mooie plaatsnaam naar de andere. Jolanda heeft ook vandaag een moeizame ochtend en na twee kilometer bespreken we de twijfel: ‘Moeten we wel verder willen lopen vandaag?’

Opportunistisch zeggen we altijd dat er geen deadline is, het gaat gewoon zo voortvarend de laatste dagen dat we nog niet eerder aan een extra rustdag hebben gedacht.

Na een lange rustperiode op een verloren grasveld, geeft Jolanda aan dat het beter voelt en we door kunnen gaan. We besluiten de tassen morgen een grondige inspectie te laten ondergaan, het kan altijd lichter!

In Bar-sur-Aube vinden we een supergoedkoop hotel naast de kerk. We eten pizza op de markt, spenderen wat tijd op de hotelkamer om de route weer eens op de kaart te tekenen en wat verhalen te schrijven; we lopen achter.. en voor.