De laatste volledige dag in Frankrijk. Het is een eenvoudige tocht naar Pontarlier en dat komt ons na het geweld van de laatste week goed uit. Ewout heeft last van zijn knieën.

We vertrekken vroeg, zodat we in Pontarlier voldoende tijd hebben onze dagvoorraad bij te werken. De laatste dagen zijn we door onze noodvoorziening heen gevlogen. Ieder dorp heeft toch een bakker, zou je zeggen. Het valt tegen.

Op zondag zijn de meeste bakkers maar een halve dag open, op maandag zijn ze gesloten, woensdag is willekeurig en in de kleine dorpen is bakker Bart vaak zelfs de hele zomer de hort op. De concurrentie van de hypermarkten is de grootste bedreiging voor de kruidenier op de hoek.

Aangezien we door het vele boerenland nog geen croissant-struik of baguette-boom zijn tegengekomen, moeten we ons meerdere erkennen in de Le Clerck aan de rand van Pontarlier. We kopen flink in: mueslirepen voor de vezels, chips voor het zout, chocolade voor de snelle suikers, een knieband, wat sporttape en ten slotte nog twee nieuwe petjes tegen de zon. We zijn ze ergens tussen Canterbury en Pontarlier kwijtgeraakt, mocht iemand ze vinden…

Omdat we pas om half zes in de Jeugdherberg kunnen inchecken, mogen we onze tassen bij het Maison de Tourisme achterlaten. We komen onze tijd door met relaxen op het plein voor Hotel de Ville en in de mediatheek waar we gratis kunnen internetten.

Als we kennismaken met de baliemedewerkster van de jeugdherberg, leren we dat feeksen nog bestaan. Wat was zij onaardig: ’Nee, ik heb geen tweepersoonskamer, alleen een grote hal waar mannen en vrouwen gescheiden slapen tegen het tarief van 19 euro per persoon, indien in het bezit van een speciale kaart die je toch lekker nergens kunt vinden in het dorp, dus in jullie geval is het zes euro per persoon duurder. Au revoir. Suivant, s’il vous plaît.’

Zelfverzekerd vliegen we door de stad om een alternatief te regelen, dit blijkt niet eenvoudig. We krijgen de ene nee na de andere te verwerken. Onze laatste optie is Hotel de la France die ons eerder vandaag zeer was afgeraden door de mevrouw van de toeristeninfo.

Nou en, alles behalve die herberg! Voor 25 euro krijgen we hier een standaard kamer, lees: bed en fontein. Toiletteren en douchen op de gang. Niet klagen, als je moe bent slaap je overal. Dat zal de feeks leren.