Bij het betalen van de caravan blijkt de campingbeheerder en zijn Nederlandse vrouw nog steeds in geen velden of wegen te bekennen. Zijn moeder doet de boekhouding en laat ons 25 euro betalen. Belachelijk; we waren dolblij met de camper, maar wel in de wetenschap een tentje te hebben afgesproken. We hebben te weinig woorden om ons Italiaans boos te maken, kunnen het geld niet in stuivers uitkeren dus beperken ons tot een grommende ‘ciao’.

We lopen verder langs de vlakke rijstplantages. Er komen een hoop muggen op af, als twee citronellakaarsjes gaan we door de weilanden.

Het pelgrims ostello speciaal voor Via Francigena-gangers blijkt geweldig. We worden enthousiast ontvangen door een van de vrijwilligers van de plaatselijke vereniging die zich hard maakt voor vrijwillig daklozen als wij. We krijgen een prachtige kamer met een tv, douche, heerlijk bed, krijgen korting bij de pizzeria en eten daar een drie-gangen pelgrimsmenu. We sluiten de avond af in de bieb waar gratis internet is.
Als we om 20.00 uur moe en voldaan de sleutel in het slot steken, komt er nog een man langs om te vragen of alles naar wens is en of we nog hulp nodig hebben. Grazie mille!