De tocht is er een om te vergeten. Plat, saai, plat.
Het hoogtepunt is het restaurantje waar we een bord spaghetti eten.

Tot nu toe kun je in iedere plaats lekker warm eten, toch weten we niet zeker of onze aankomstplaats vandaag meer heeft dan een kerk. We hebben ons voorbereid met een warme maaltijd in de middag.

Santa Cristina blijkt klein, toch is er ook hier gewoon een restaurant, bakker en slager. Ze zijn nog altijd blij met de komst van pelgrims en hier geldt een heus Pelgrimsdiscount. Alle winkels werken mee, op vertoon van je paspoort (onze stempelkaart) krijg je korting.

We slapen naast de kerk die vast heel mooi is, maar nu door steigers wordt omringd. Het is een simpel verblijf dat we delen met Horst, een Duitse pelgrim op weg naar Rome. Hij had ons bij binnenkomst hier al een hand gegeven, maar we waren moe en vol indrukken bezig met het Italiaanse getetter van de pastoor te ontcijferen, dat we even niet de pelgrim tussen de volgelingen hadden ontdekt. We maken het in de avond goed en bespreken onze reizen.